نمونه برای تکثیر

دیدارهای سالانه رهبر معظم انقلاب اسلامی با جمعی از فعالین دانشجویی را از زوایای مختلفی می توان نگریست. اگر از زاویه نگاه «نظریه نظام انقلابی» بخواهیم تحلیل کنیم، این دیداری ست برای پاسداشت «آرمان خواهی».

جمهوری اسلامی اگر بخواهد بر مبنای این نظریه حرکت کند قطعا نیازمند موذن است. چه کسی باید فاصله وضع موجود (واقعیتِ نظام اسلامی) را با اهداف (آرمان های انقلاب اسلامی) رصد کرده و فریاد بزند؟ آرمان هایی نظیر تمدن نوین اسلامی، کشور و جامعه اسلامی، ایران قوی، دولت اسلامی تا عدالت، آزادی، استقلال، مبارزه با نظام سلطه، تولید علم و نهضت نرم افزاری، سبک زندگی اسلامی، دانشگاه اسلامی و… .

طبع جوان و روشنفکرِ دانشجویِ دوستدارِ انقلاب، یکی از قابل اتکاترین پایگاه های اجتماعی برای این مهم است. از این روست که رهبری معظم هم خود در بیان، اولین فریضه دانشجویی را آرمان خواهی نامیده اند و در بیانات خود سعی در ترویج و تعمیق این نوع نگاه به بدنه جریان دانشجویی کرده اند و هم خود در عمل، با توجه ویژه به این قشر، این نوع جلسات را در کنار دیگر جلسات ثابت و مداوم سالیانه خود قرار داده اند.

در این دیدار ها فعالین دانشجویی انقلابی، از صدر تا ذیل نظام اسلامی را در برابر بالاترین مقام این نظام مورد نقد قرار داده و رهبری نه اینکه مانع شوند، بلکه به عکس خواستار تکثیر و توسعه این نوع جلسات در بین سایر مسئولان شده اند و مهم تر از آن این که:

«اگر شما جوانان نگاه به قلّه‌هاى آرمانى را کنار بگذارید، برآیندِ غلطى به وجود خواهد آمد. برآیندِ آرمان‌گرایى شما و چالش مسئولان با مصلحت ها، برآیند معتدل و مطلوبى خواهد شد؛ اما اگر شما هم دنبال مصلحت‌گرایى رفتید و گرایش مصلحت‌اندیشانه – یعنى صددرصد با واقعیت ها کنار آمدن – وارد محیط فکرى و روحى دانشجو و جوان شد، آن‌وقت همه چیز به هم مى‌ریزد و بعضى آرمان‌ها از ریشه قطع و گم خواهد شد. دانشجویان نباید آرمان‌گرایى را رها کنند.» (۱۳۸۲/۰۸/۱۵، بیانات در دیدار جمعى از اعضاى تشکّل ها)

اما این دیدارها چقدر در بین سایر مسئولان نظام اسلامی جریان دارد؟ چند وزارتخانه این نوع جلسات را تدارک دیده اند؟ در چند استان و شهرستان دانشجویان فرصت آرمان خواهی پیدا کرده اند؟ 

قطعا یکی از راهبردها برای بسط عملی «نظریه نظام انقلابی» و هم چنین گسترش «حلقه های میانی» و هویت بخشی به آرمان خواهان شناسنامه دار، باید محقق کردن این مطالبه رهبری در دستگاه های گوناگون و متعدد کشور باشد. به امید روزی که همه مسئولان از روی عقیده، خود را ملزم به گسترش این نوع تفکر بدانند.