مصاحبه سیدابوصالح دانشفر با بزرگمرد خوش تکنیک و خوش استیل تاریخ فوتبال ایران حمیداستیلی زننده گل قرن به تیم ملی امریکا در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه

دهدشت وب، مصاحبه‌ای که می‌خوانید گفت و گوی صمیمی است که به صورت پرسش و پاسخ سید ابوصالح دانشفر از پیشکسوتان ورزش کهگیلویه با بزرگمرد خوش تکنیک و خوش استیل تاریخ فوتبال ایران حمید استیلی زننده ((گل قرن)) به تیم ملی امریکا در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه انجام گرفته است.

جناب اقای حمید استیلی یکی از بهترین هافبک های تکنیکی تاریخ فوتبال ایران.

جناب آقای حمیدخان استیلی باعرض تسلیت و تعزیت به محضر حضرتعالی به خاطر آسمانی شدن والده مکرمه و معظمه.
امیدوارم تسلیت ما را پذیرا باشید. مادر گرانقدر شما همانی بود که چنین فرزند شایسته و افتخارآفرینی را در دامن پر مهر خود تربیت و تقدیم جامعه نمود که خدایش رحمت کند.
با تشکر بی نهایت از حضرتعالی که بذل محبت کردید و افتخار مصاحبه را به ما دادید و در این گفتگوی صمیمانه شرکت فرمودید.

لطفاً بفرمایید فوتبال را چگونه و از کجا آغاز کردید؟
به نام خدا
جناب دانشفر! همان طور که مستحضرید من بچه جنوب شهر نازی آبادم و سالها در آن محله ساکن بودیم.
ما بچه های محله ی نازی آباد، تو کوچه و خیابان فوتبال بازی می کردیم. نیاز چندانی به امکانات نداشتیم. با دو تا آجر و یک توپ پلاستیکی هم می توانستیم بازی کنیم، البته خانواده ی ما مخالف بازی کردن ما بودند، چون ما سه تا برادر بودیم که خیلی هم شلوغ بودیم. مرحوم مادرمان سرپرستی مان را بر عهده داشت. من در سن پنج سالگی متأسفانه پدرم را از دست دادم. پدرم درسال ۱۳۵۱ در حین انجام وظیفه به شهادت رسید. پس از فوت پدرم، مادرم جای ایشان را برایمان پُر کرد. به لحاظ مالی وضع مان خوب نبود. قیمت خرید یک جفت کفش کتانی بالا بود و خرید آن از نظر اقتصادی برای ما مشکل، آن زمان بچه های محله ی ما به سه دسته، بزرگسالان و نوجوانان و کودکان تقسیم می شدند و بازی می کردند که ما جزء کوچکترها بودیم. ما سه برادر عاشق فوتبال بازی کردن بودیم اما خانواده مخالف بودند، زیرا درس و مشق مان را در اولویت قرار داده بودند و اصرار داشتند وقت مان را صرف درس خواندن و مشق نوشتن کنیم.
مشوق شما در علاقمند شدن به فوتبال چه کسانی بودند؟
مشوق ما بیشتر، بچه محله هایمان بودند. ما عاشق فوتبال بودیم و کنار هم بازی می کردیم. به نظرم چون ژن فوتبالی داشتیم جذب فوتبال می شدیم!

اولین تیم باشگاهی که در آن به طور رسمی بازی کردید چه تیمی بود؟
محله ی ما نزدیک باشگاه افسر بود، درواقع افسر بعدها به نام استقلال جنوب تغییر کرد و آقایان اردشیر لارودی و نادر فریادشیران در آنجا مدرسه فوتبال تأسیس کرده بودند. بچه های محله ی ما آقای لارودی را می شناختند، آنها همراه با آقای حمیدصفری، محمد گل محمدی کار می کردند و در باشگاه راه آهن بودند. من هم اولین بار فعالیتم را در باشگاه استقلال جنوب آغاز کردم و زیر نظر استادان اردشیر لارودی و نادر فریادشیران به مدرسه فوتبال رفتم. چون باشگاه پاس در محله نازی آباد بود و مربی ها در رده های نوجوانان و جوانان فعالیت داشتند من هم از طریق تیم جوانان و استاد مهدی مناجاتی جذب تیم جوانان شدم، سپس به همراه پنج نفر دیگر که مربی ما عمران عزتی بود ما را به تیم بزرگسالان پاس بردند. پس از آن هم به تیم پرسپولیس رفتم که آن‌ زمان آقای علی پروین هم آنجا بودند. من بهمراه آقای محمد خاکپور در پرسپولیس بازی می کردیم و آنجا بود که ما برای تیم ملی انتخاب شدیم و در آخر آقای پروین از پرسپولیس جدا شد و ما هم جدا شدیم.
در اوج فوتبال، یکسال بازی نکردم. بعد به تیم بهمن رفتم، تیم بهمن بچه های پاس قدیم بودند. آنها مجوز وحدت قدیم راخریدند و در باشگاه‌های تهران بازی کردیم و قهرمان باشگاههای تهران شدیم. بعد از بهمن به تیم القادسیه کویت رفتم و پس از نُه ماه بازی در این تیم به ایران بازگشتم و دوباره در تیم بهمن شروع به بازی کردم. بعداً به اتفاق آقای محمد خاکپور و رضا رضایی منش و چند بازیکن ایرانی پیش آقای جلال طالبی که مربی تیم گیلانک سنگاپور رفتم و
بود، رفتیم. بازی های تیم ملی که شروع شد برگشتیم و بعد از جام جهانی تا سال ۸۲ به پرسپولیس که اقای پروین مربی تیم بود برگشتم و بازی کردم. آقای علی پروین آن موقع پیراهن شماره ۷ را به من داد. بعد از سال ۸۲ فوتبال را کنار گذاشتم و بعنوان دستیار سوم و چهارم در کنار آقای علی پروین در تیم پرسپولیس انجام وظیفه کردم
جناب استیلی چه مربیانی در پیشرفت شما نقش داشتند و بهترین مربیان ایرانی را چه کسانی میدانید؟
مربیان زیادی در فوتبال و پیشرفت من نقش داشتند اگرچه خودم بعد از چند سال مربی شدم، اما همیشه از مربیان و معلمان خود به نیکی یاد می کنم، چون در پیشرفت من نقش زیادی داشتند. از اولین مربیانم آقایان اردشیر لارودی، فریاد شیران و آقای عزتی و سعید پرورش و مهدی مناجاتی و علی پروین و ناصر ابراهیمی و محمد کماسی و محمد مایلی کهن و آقای جلال طالبی و مربیان تیم ملی هم خدا بیامرز شادروان منصورخان پورحیدری و آقای غلامحسین مظلومی، در رده تیم ملی امید و احمد سنجری و بقیه مربیان تأثیرگذار بودند. در زمان استاد پرویز دهداری، یک دوره به تیم ملی دعوت شدم و از ایشان چه در بُعد اخلاقی و چه در بُعد فنی چیزهای زیادی یاد گرفتم که از تک تک آنها با تمام وجود تشکر و قدردانی می کنم، زیرا بسیار تأثیرگذار بودند.
درچه تیم های باشگاهی بازی کردید و در کدام تیم موفق تر بودید؟
من در تمام تیم هایی که بازی کردم موفق بودم. در تیم پاس تهران در پرسپولیس تهران که همیشه جزء مدعیان بود و چندین دوره قهرمان شدیم، در تیم گیلانک سنگاپور که هم در جام حذفی و هم در جام باشگاه‌ها قهرمان شدیم و همچنین با تیم القادسیه کویت.
چرا تیم استیل آذین با اون همه ستاره و بازیکنان خوب نتوانست نتایج قابل قبولی را بدست بیاورد؟
در رابطه با استیل اذین که من بعنوان مربی انتخاب شده بودم، چون تازه از دسته یک به لیگ برتر آمده بودیم و در نقل و انتقالات نمی توانستیم بیشتر از پنج بازیکن در اختیار بگیریم و بیشتر بازیکنان مان دسته یکی بودند، سطح لیگ برتر بسیار بالاتر بود و تیم‌های قدرتمندی هم حضور داشتند و ما توانستیم فقط علی کریمی، فریدون زندی و شاپورزاده را با چند نفر دیگر به خدمت بگیریم، لذا استخوان‌بندی تیم مان چندان محکم نبود و من هم برای اولین بار مربیگری می کردم و البته مشکل مالی هم نداشتیم. آقای هدایتی تیم را ساپورت می کرد و حقوق بچه ها را به موقع می داد و ما فقط دغدغه فنی داشتیم که جناب آقای حشمت خان مهاجرانی هم بعنوان مدیر فنی درکنار مان بود و خیلی به ما کمک کرد. آقای مهری مدیرعامل بود و آقای هدایتی هم مالک تیم بود. در سال اول نتایج نسبتاً خوبی گرفتیم.
چند بازی ملی انجام دارید و بهترین بازی ملی را در مقابل کدام کشور انجام داده اید؟
من از سال ۸۲ تا ۸۵ در تیم ملی بودم و حدود ۱۵گل ملی زدم، اما به مدت یکسال هم در دوران اوج، بدلیل اینکه آقای علی پروین از فوتبال کنار کشید من هم از فوتبال کناره گیری کردم. بهترین بازی را در مقابل تیم ملی استرالیا انجام دادیم که بعد از بیست سال به جام جهانی رفتیم. این مسئله برای کشور و مردم و خود فوتبالیست ها خیلی مهم بود. رفتن به جام جهانی یکی از رؤیاهای کودکیم بود. بازی های جام ملت‌ها در سال ۹۶ هم جزء بازیهای خوب من در تیم ملی بود. ما به کره جنوبی شش گل زدیم و به عربستان هم سه گل.
آقای استیلی در حماسه سازی ملبورن در مقابل تیم ملی استرالیا دوندگی بسیار زیادی داشتید و پس از زدن سوت پایان مسابقه از سرِ شوق، ساندروپل، داور خوشتیپ مجارستانی را در آغوش گرفتید، در آن لحظه چه احساسی داشتید؟
بله، بازی در مقابل تیم استرالیا بازی بسیار سختی بود و ما در بازی رفت یک بر یک مساوی کرده بودیم، اما بازی برگشت در ملبورن و خانه حریف و آن همه تماشاچی متعصب استرالیایی واقعاً مشکل ساز بود. اسکلت تیم ملی استرالیا را بازیکنانی تشکیل داده بودند که اکثراً در باشگاههای اروپایی بازی می کردند و خیلی هماهنگ بودند. ما باید با دوندگی بسیار جلو آنها مقابله می کردیم که بچه های ما سنگ تمام گذاشتند و از جان مایه گذاشتند. ما در ابتدا با دو گل عقب افتادیم و چندین فرصت گلزنی را هم استرالیای ها از دست دادند تا اینکه آن فرد تماشاچی استرالیایی وارد میدان بازی شد و تور دروازه ما را پاره کرد، به همین علت در بازی وقفه ایجاد شد و همان وقفه هم باعث شد ما به بازی برگردیم. ما از حداقل فرصت ها استفاده کردیم و دوگل زدیم. بازی بسیار دراماتیکی بود و در پایان ما برنده شدیم و به جام جهانی صعود کردیم. از این اتفاق بیش از اندازه غرق در شادی شدیم. آن نتیجه و بازی خاطره ای شد که بعد از گذشت سالها هنوز یاد آوری اش باعث خوشحالی مردم ایران می شود. آن پیروزی باعث شد همه مردم ایران به خیابانها بریزند و غرق در شادی شوند. جشن و شادی که بعد از انقلاب بی سابقه بود. آن خوشحالی باهیچ چیز دیگر قابل مقایسه نیست
شما زنندهٔ «گل قرن» به آمریکا در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه بودید. گلی با ضربه سر و در نتیجهٔ سانتر بسیار زیبا و استاندارد جواد زرینچه دیگر بازیکن ارزشمند تیم ملی بود و زمینه ساز اولین پیروزی تاریخی ایران درجام های جهانی شد، از آن لحظه تاریخی و شگفت انگیز و همچنین از حس و حالتان برای مخاطبان صحبت کنید.
پس از آن گلی که به تیم ملی آمریکا در جام جهانی زدم، بدلیل اینکه به یکی از بهترین آرزوها و رؤیاهای دوران کودکی و جوانی ام رسیده بودم، بسیار خوشحال شدم. زیرا همیشه چه در کودکی و چه در جوانی به حضور در جام جهانی و حتی زدن گل فکر می کردم. وقتی با زدن آن گل، رؤیاها و آرزوهایم به حقیقت پیوست، بسیار خوشحال شدم و سر از پا نمی شناختم.
آیا در خارج از کشور هم بازی کرده اید؟ درچه کشوری و در کدام تیم ها؟
بله در تیم القادسیه کویت و گیلانک سنگاپور بازی کردم.
البته بعد از جام جهانی چند تیم اروپایی من را خواستند، ولی آقای پروین که به پرسپولیس بازگشتند حاضر نشدم به خارج بروم و در پرسپولیس بازی کردم.
الگوی ورزشی شما در فوتبال کشور و در خارج از کشور چه کسانی بودند؟
من در بچگی بازی های علی پروین و حمید درخشان را بسیار دوست داشتم. اتفاقا هر دو هم هافبک بودند و در میانه میدان بازی می کردند. نوع بازی آنها را بسیار دوست داشتم.
در بین بازیکنان خارجی هم بازی لوتهار ماتیوس و زین الدین زیدان را می پسندیدم.
کدام بازیکن ومربی خارجی را می پسندی؟
از بین مربیان خارحی پپ گواردیولا را می پسندم، زیرا هم از نظر تاکتیک و هم از نظر اخلاق بسیار خوب هستند.
و بازیکن و مربی ایرانی چه کسانی را؟
در بین مربیان ایرانی آقایان علی پروین و آقای فیروز کریمی، مورد علاقه ی من می باشند. آقایان شادروان منصور پورحیدری و مهدی مناجاتی و دیگر مربیانی که با آنها کار کرده ام نیز مورد توجه و احترام بنده می باشند.
بهترین گل هایی را که در سطح ملی و باشگاهی به ثمر رساندید؟
در مسابقات داخلی باشگاهی، تیم ما یعنی پاس برابر استقلال تهران چهار بر دو پیروز شد. من دو گل به تیم استقلال زدم. آن موقع احمدرضا عابدزاده درون دروازه استقلال بود. هر دو گل بسیار زیبا بودند. بهترین گل ملی من همان گلی بود که در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه به تیم ملی امریکا زدم.
بازیکنانی که در رقابت های باشگاهی و بازی های رو در رو برای شما مشکل ساز و دردسر آفرین بودند و به سختی مهارتان می کردند را نام ببرید؟
معمولا در همه ی بازی های داخلی در مقابل رقیبان در زمین بازیکنان همه ی تیم ها یارگیری بسیار سختی با ما داشتند و به شدت کنترل می کردند که نتوانیم آزادانه به راحتی در زمین مانور بدهیم، اما در بازی های ملی و مسابقات حساس این ما بودیم که بر روی بازیکنان شاخص تیم های ملی که با ما مسابقه داشتند به شدت یارگیری می کردیم.
برای رشد و شکوفایی فوتبال ایران در رده های سنی چه پیشنهادی دارید؟
برای رشد و شکوفایی فوتبال ایران باید به رده های سنی فوتبال در کشور توجه و اهمیت بیشتری داده شود و سرمایه گذاری بیشتری کنند. به قول معروف سر و سامان بیشتری بدهند. متأسفانه باشگاهای ما بخاطر فوتبال دولتی و مدیران دولتی که دارند کمتر به رده های پایه توجه می کنند و بازیکنان رده سنی ما بیشتر در تیم های ملی رشد می کنند و مورد توجه قرار می گیرند، چون در آنجا استعدادیاب های ما حضور دارند و روی آنها کارمی کنند.
آیا از عملکرد و مدیریت فدراسیون فوتبال ایران راضی هستید؟
من عملکرد فدراسیون را متعادل می ببنم، نه خیلی خوب ونه خیلی بد.
نظرتان راجع به استفاده از بازیکتان و مربیان خارجی در فوتبال ایران چیست؟
در رابطه با استفاده از مربیان خارجی بدلیل اینکه زمین ها و زیرساختهای مناسبی نداریم و از نظر مالی باشگاههای ما دارای بودجه های مناسب نیستند، اکثراً مقروض هستند. آوردن مربی و بازیکن خارجی احتیاج به زیرساختها و امکانات مناسب و توان مالی بالایی دارد. مربیان خارجی خوبی به ایران آمدند، مثل ایویچ، کیروش و قدیم تر، مثل رایکوف از یوگسلاوی سابق و آلن راجرز و فرانک اوفارل از انگلستان به ایران امدند که تأثیرات بسیارخوبی در فوتبال کشور مان داشتند. آن موقع زیرساختهای ما خوب بود، چون در آن دوران از کل قاره آسیا و اقیانوسیه، فقط یک تیم به جام جهانی می رفت. واقعاً کار سخت بود. اما حشمت خان مهاجرانی در کنار این مربیان خارجی رشد بسیار خوبی داشت. بسیار اثر گذار بود و توانست تیم ملی را به جام جهانی ببرد. آقای مهاجرانی افتخاری بدست آورد که در این پنجاه سال هیچ مربی ایرانی بدست نیاورده بود. از جمله راه یابی ایران به جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین و قهرمانی جام ملت های آسیا و صعود به المپیک.
خاطرات تلخ و شیرین زیادی در فوتبال ایران دارید، لطفاً چند خاطره برای مخاطبان بزرگوارتان مطرح فرمائید.
بهترین خاطره من مربوط به زمانی است که در مرحله مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه در بازی برگشت با تیم ملی استرالیا در ملبورن دو بر صفر عقب بودیم، اما باتلاش و همت بچه ها دو گل زدیم و مسابقه را با تساوی به پابان رساندیم و به جام جهانی صعود کردیم. از استرالیا با پرواز مستقیم به کشور امارات و شهر دوبی رفتیم و دو روز آنجا مستقر شدیم و شادی خود را با ایرانیان مقیم دوبی که تعدادشان هم بسیار زیاد بود تقسیم کردیم، پس از آن به تهران آمدیم و با هلیکوپتر از فرودگاه وارد استادیوم آزادی شدیم. عده بسیار زیادی از مردم علاقمند به فوتبال آنجا حضور داشتند. در استادیوم نیز جشن بسیار مفصلی در کنار مردم گرفتیم. آن روزها یکی از بهترین خاطرات ورزشی من می باشد.
کیفیت و بازیهای تیم ملی را در مقدماتی جام جهانی چگونه ارزیابی می کنید؟درصورت صعود به جام جهانی برای کسب نتایج خوب چه پیشنهاداتی دارید؟
تیم ملی از نظر نتیجه گرایی خوب بوده و ما راحت به جام جهانی صعود می کنیم. اما سَبک و شیوه تیم ملی را نمی پسندم. چون دارای نوساناتی می باشد که باید این مشکل برطرف شود. اما در مورد تیم، ما برای موفقیت در جام جهانی باید یه مقدار تیم ملی را جوان کنیم و معدل سنی تیم را پایین بیاوریم.
با کدام بازیکنان ایرانی رفاقت و همدلی بیشتری دارید؟
من با همه بازیکنان در ارتباطم و با آنها رفت و آمد دارم. با بازیکنان تیم ملی در جام جهانی ۹۸ فرانسه یک گروه واتساپی داریم که باهم در ارتباطیم. با بازیکنان تیم ملی و پرسپولیس ارتباط بیشتری دارم و حضوری و یا تلفنی از احوالات هم با خبر می شویم. قرارِ بازی های خیرخواهانه می گذاریم. الان هم قرار گذاشتیم به مشهد و طبس برویم، بعد هم به جزیره ابوموسی و آنجا بازی کنیم.
چرا تیم های ملی ما، در رده های سنی و باشگاهی در مسابقات آسیایی و بین المللی ناموفق هستند؟
تیم ملی نوسانات زیادی دارد. ما بازیکنان خیلی خوبی داریم که چندین ساله در کنار هم بازی می کنند و آمدن مربیان خارجی براشون تأثیرگذار بود. الان تیم ملی ما، نتایج خوبی گرفته، اما خیلی ها سبک بازی تیم ملی را نمی پسندند و شیوه بازی تیم ملی را قبول ندارند. خیلی ها مربیان را با توجه به نتایج شان ارزیابی می کنند. نتایج تیم ملی ما برای رفتن به جام جهانی خوب بود، ولی روش و سبک مربی ها در بعضی بازیها خوب و در بعضی بازیها ضعیف بود. همان طور که گفتم، نوساناتی در تیم ملی وجود داره که باعث می شود عده ای معترض شوند.
در رابطه با تیم های پایه، چون خیلی از باشگاهها اهمیتی برای تیم های پایه قائل نمی شوند و بخاطر اینکه عمر مدیریتی خیلی از مدیران کوتاه می باشد، پس بیشتر به بزرگسالان توجه می کنند. تیم هایی مثل فولاد خوزستان و سپاهان اصفهان هستند که به تیم های پایه و آکادامی های خود رسیدگی می کنند، زیرا امکانات و زیرساخت مناسب برای رده ها دارند.
جناب استیلی ببخشید وارد زندگی خصوصی تان می شوم. در چه سالی ازدواج کردید؟ چند فرزند دارید و در حال حاضر آنها مشغول به چه کاری هستند؟
من درسال ۱۳۸٠ ازدواج کردم. ثمره این ازدواج دو دختر می باشد که هر دو دانشجو هستند.
آیا در خانه به همسرتان کمک می کنید؟
انصافاً بدلیل گرفتاریهای زیادِ کاری و شغلی کمتر می توانم به همسرم در خانه کمک کنم. بیشتر زحمت های خانه را همسرم متقبل می شود که جا دارد از همین جا از ایشان تشکر و قدردانی کنم.
برای موفقیت زوج های جوان در زندگی چه توصیه ای دارید؟
در رابطه با زوج هایخ جوان مهمترین مسئله گذشت و صداقت می باشد، با توجه به شرایط امروزی اقتصاد، در خانواده ها گاهی زنان هم مجبورند کار کنند تا بتوانند مایحتاج زندگی را فراهم کنند. باز هم تأکید می کنم صداقت در برای زوجین بسیار مهم می باشد.
جناب استیلی حقیقتاً«مادر» مقدس ترین واژه در ادبیات ما می باشد. لطفا در مورد نقش و جایگاه مادر چند جمله بفرمایید.؟
به نظر من هم، مادر مقدس ترین و قشنگ ترین واژه می باشد. خداوند متعال همه ی مادرانی را که در قید حیاتند حفظ کند و مادرانی را که به رحمت خدا رفته اند مورد آمرزش خود قرار دهد. حقیقتاً، مادران زحمات زیادی می کشند. در واقع مادر بنده، علاوه بر مادر بودن حکم پدر را هم برای من داشتند. باید تا والدین زنده هستند قدرشان را بدانیم و حرمت شان را حفظ کنیم.
اوقات فراغت راچگونه می گذرانید؟
ما اوقات فراغت خیلی کمی داریم. اکثراً در کنار مردم هستم. اگر فرصت کنم بیشتر در کنار خانواده هستم. دوست دارم اگر فرصتی پیش بیاید در کنار خانواده باشم تا مدتهایی که نبودم را جبران کنم.
آیا به مسافرت می روید و اگر بله بیشتر کدام شهرها؟
بله، من هر از گاهی که فرصتی پیش بیاید همراه با خانواده به مسافرت میروم. معمولاً بیشتر سفرهای ما شمال می باشد. البته به مشهد و کیش هم مسافرت می کنم.
سفرخارجی هم اگر شرایط فراهم شود به ترکیه و دوبی می رویم.
آیا به استان کهگیلویه و بویراحمد سفر کرده اید و چه اطلاعات و خاطراتی دارید؟
من به بیشتر شهرهای ایران سفر کرده ام اما راجع به استان کهگیلویه بویراحمد، امیدوارم خود حضرتعالی واسطه این سفر شوید. من همه ی مردم ایران را با همه نژادها و زبانها بسیار دوست دارم. لر و کرد و ترک و بلوچ و گیلکی و فارس و عرب، همه برای من عزیز و قابل احترام هستند. برای من ایرانی بودن مهم است. تمام ایرانی ها را چه در داخل و چه خارج از کشور برای شان احترام قائلم و دوست شان دارم.
لطفاً به سئوالات زیر کوتاه پاسخ دهید.

اهل مطالعه هستید؟ چه کتابهایی را برای مطالعه انتخاب می کنید؟
بله، من اهل مطالعه هستم و بیشتر کتابهای ورزشی و روانشناسی را مطالعه می کنم.
اهل فیلم و سینما هستید و چه فیلمهایی و کدام هنرپیشه ها را بیشتر دوست دارید؟
بله، اهل فیلم و سینما هستم اما کمتر وقت می کنم بروم. معمولاً با بچه هام در خانه فیلمهای ورزشی و سریالهای ترکیه ای را تماشا می کنم.
غذای موردعلاقه؟
من همه نوع غذاها را دوست دارم. و در خانه به همسرم می گویم هر غذایی که درست کنید، استفاده می کنم. اما چون مرحومه مادرم قورمه سبزیهای بسیار خوشمزه ای درست می کرد قورمه سبزی را بیشتر دوست دارم.
تیم ملی خارجی مورد علاقه شما؟
تیم های ملی مورد علاقه من اسپانیا و آلمان هستند و برزیل هم شرایط خاصی دارد و با نوسانات خاصی است و ایتالیا هم خوب است.
باشگاه خارجی موردعلاقه؟
باشگاه خارجی مورد علاقه من بارسلونا می باشد و البته رئال مادرید هم تیم خوبی است و منچسترسیتی زمان گواردیولا هم فوق العاده بود.
حشمت مهاجرانی؟
حشمت خان مهاجرانی عشق من است و امیدوارم هر جا که هستند، سلامت و تندرست باشند. بیشترین افتخارات را برای کشور ما بدست آورده است، هم در عرصهٔ باشگاهی و هم در عرصهٔ بین المللی. هیچکس نتوانسته رکوردهایش را تکرار کند.
ناپلئون بناپارت؟
در رابطه با ایشان من اطلاعات خیلی دقیقی ندارم اما از امپراطوران کشور فرانسه بودند که تلاش می کردند همه دنیا را تحت حکومت خود در بیاورند.
شادروان منصورخان پورحیدری
خدا رحمت کند مرحوم پورحیدری را، من در تیم ملی شاگرد ایشان بودم و مربی فوق العاده با شخصیتی بود و بجه های تیم ملی هم دوستش داشتند. ایشان جزء اسطوره های باشگاه استقلال و تیم. ملی بودند. من با ایشان خاطرات بسیار خوبی دارم و همیشه به من می گفت کاش در تیم استقلال، من هم یک حمید استیلی داشتم. خداوند ایشان را رحمت کند و بهشت جاودان جایگاهش باشد.
شادروان ابراهبم آشتیانی؟
ابراهیم آشتیانی هم یکی از دفاع راست های خوب ایران بود. کاپیتان تیم ملی و پرسپولیس بود که متأسفانه خیلی زود از دنیا رفت. خوشبختانه یک پسر خیلی خوب بنام اردلان آشتیانی دارد که ایشان شاگرد من بود و امیدوارم موفق باشند.
آریوبرزن؟
آریوبرزن یک ایرانی وطن پرست که مایه افتخار ایرانیان می باشد.
پائولو مالدینی؟
پائولو مالدینی یکی از بهترین مدافعان جپ دنیا بود که هم در پست دفاع چپ و هم دفاع میانی در تیم های آث میلان و ایتالیا عالی بازی می کرد. از نابغه های جهان فوتبال بود که بسیار خوشتیپ و از باوفادارترین بازیکنان آث میلان بود. مالدینی هم خودش و هم پدرش و هم پسرش بازی می کردند و در واقع پدر بزرگ و پسر و نوه هر سه بازیکنان خیلی خوبی بود.
حمیداستیلی؟
من نمی توانم در مورد خودم نظر بدهم. باید مردم مرا قضاوت کنند و نظر بدهند.
ادسون آرانتس دوناسیمنتو«پله»؟
در مورد پله، شاید بتوان گفت که فوتبال با پله به دنیا معرفی شده است و پله یکی از نوابغ جهان فوتبال بود که در ۱۷ سالگی به تیم ملی برزیل راه یافت. ایشان یک اسطوره فنی و اخلاقی برای تمامی جهان فوتبال می باشد و مورد احترام همه جهانیان است. بعد از پله هم مارادونا، مسی، زیدان و رونالدو مطرح شدند و البته پله الگوی همه آنها می باشد.
بزرگترین آرزو؟
بهترین آرزویم این است که همه مردم ایران زمین، عاقبت بخیر باشند و فوتبال کشور به جایگاه خوبی برسد تا حرفهای زیادی برای گفتن داشته باشیم و زیرساختهای ورزشی کشورمان مناسب و پیشرفته بشوند.
جناب حمیدخان استیلی با تشکر و بی نهایت از بذل محبت حضرتعالی، بخاطر حضور در این گفتگوی بسیار صمیمانه. در پایان اگر حرف نگفته ای دارید، بفرمائید؛
با تشکر از شما، جناب آقای دانشفر که زحمت این مصاحبه را کشیدید، امیدوارم در زندگی و رسیدن به اهدافتان موفق باشید.
سید ابوصالح دانشفر
کهگیلویه دهدشت
«آذرماه ۱۴٠۳»